Gelezen: De schilders van de Duin- en Bollenstreek. Omdat ik er nogal eens op uit trek en in de oorden die ik bezoek meestal ook bij de boekhandel aan ga, stuit ik her en der regelmatig op de mooie boekjes van uitgeverij W-Books met schilderijen uit de betreffende regio. Er zijn er al vijftien verschenen (onder anderen Laren, Bergense School, Domburg, Veluwezoom, de Zaan... noem naar op) en ik word er altijd hebberig van.
Nu is er een nieuwe aflevering verschenen van de bollenstreek, mooi getimed, nu we dromen van lente en licht en kleur en we niet naar zonniger streken op vakantie mogen. Die heb ik meteen besteld. De bollenstreken waren vorig jaar een speciaal punt van zorg, herinner ik mij, omdat er zoveel geïnteresseerde bezoekers op af kwamen die geen 1,5 meter afstand hielden. En toeristen die de bollenvelden inliepen en vertrapten omdat ze selfies wilden maken. Dus als u bloembollen wilt genieten maar níet op pad wilt kunt u ook in uw luie stoel van het fenomeen genieten. En ik ging naar Limmen bij Castricum waar ze oude tulpenrassen kweken.
De hysterische kleuren van de bloembollen: je moet ervan houden. Ik wist nooit dat ik ervan hield tot ik eens de Keukenhof bezocht. Dat zal ook wel weer dertig jaar geleden zijn. Ex was (is) half april jarig en op een van haar verjaardagen zeiden we: ‘Laten we een uitje naar de Keukenhof doen.’ Dat was iets dat je niet deed, dat was voor toeristen. Later ben ik er nog eens met een nieuwe vlam geweest, die ook al zo verrast en verrukt was. Die bloemen doen pijn aan je ogen.
De Nederlandse kunstenaars hebben zich nooit zo met het schilderen van bloembollen bezig gehouden, lees ik hier. Mede vanwege die felle kleuren. De schilders van de Haagse School hielden juist van vale gedekte kleuren. Die schilderden de duinen, het strand, de turfstekers, de trekvaarten, allemaal tinten bruin en grijs. Het waren schilders uit het buitenland die naar Nederland kwamen om de tulpen te schilderen. Zeker toe de spoorlijn Haarlem Leiden er kwam werd het gebied toegankelijker. De Franse impressionist Claude Monet was een van de eersten voor wie de bloembollen echt een onderwerp waren. En de Amerikaan George Hitchcock. De Duitser August Lübecker-Cleve. De Rus Alexej von Jawlensky. En de Amsterdammer Ferdinand Hart Nibbrig.,
Een van de ontdekkingen van deze verzameling is de Haarlemse schilder Anton Koster, die echt gespecialiseerd was in tulpenvelden. En hyacintenvelden. Prachtig! Hij werd wel de Rembrandt van de bollenvelden genoemd. En zijn vrienden noemden hem Anton Tulp.
Het is een heerlijk boekje over de tulp en over buitenplaatsen, met oude landkaarten van Holland vóór de Haarlemmermeerpolder, foto’s van trekschuiten en stoomtreinen. Én prachtige schilderijen.
