Boomers

Aan het eind van Eerste Kerstdag spelen we een spel: OK Boomer! Voor de neven en nichten zijn wij (hun ouders en wij oom en tante) ‘boomers’, kort voor babyboomers. Dat in onze definitie  babyboomers van vlak na WO II waren, en dus 10 jaar ouder dan wij, dat doet er niet meer toe. Boomers en millennials. De oudjes (wij dus) hebben een stapel kaarten met vragen over de jaren zeventig en tachtig, die moeten de jongeren beantwoorden, de youngsters hebben vragen voor ons over hun belevingswereld. Eigenlijk gaan die alleen maar over de telefoon, over icoontjes van appjes die zij gebruiken. Dat wij die allemaal niet kennen leidt natuurlijk tot grote hilariteit.

Dat is het slot van een heel erg leuke Kerst in Heerde. Schoonzusje en Zwager hebben vier kinderen van 32 tot 25 jaar. Twee van hen hebben steady vaste verkering. Dus we zijn met tien. De oudste dochter werkt momenteel in Damascus (in de internationale hulpverlening) en een zoon in Toulouse (in de vliegtuigindustrie). Dus het is een wonder dat iedereen tezamen is. Voor zover ik dat kan zien is het een vrolijk saamhorig gezin. In de middag krijgen we allemaal cadeautjes onder de kerstboom. Moeders en dochters hebben dat verzorgd. De youngsters koken. Heel erg lekker. Bobby heeft de wijnen verzorgd. Het hoofdgerecht is gevulde pompoen (heel erg lekker) en fazant. De zoete aardappelpuree was ook lekker, evenals de in witte wijn gekookte stoofpeertjes. En dan nog diverse salades en regenboogworteltjes. We kunnen geen pap meer zeggen.

De avond wordt afgesloten met groepsfoto’s en dan dat Boomker-spel. Tot de een na de ander niet meer kan van slaperigheid. Bobby en ik slapen in de caravan. Voor het eerst van ons leven in een caravan.