Schoonzusje te Heerde raadt ons aan om op de terugweg een stukje langs de IJssel te rijden, waar de waterstand extreem hoog is. ‘Ga maar even langs Veessen (nooit van gehoord), dat is vlakbij.’ Maar ja, wat weten wij nou helemaal van de omgeving IJssel en Veluwe. Ik typ Veessen in op Google Maps, maar als we bij de IJssel in de buurt komen, alwaar vele ramptoeristen, stuurt Google me naar het zuiden, terwijl we volgens Bobby naar het noorden moeten.
Enfin, na een paar kilometer, zodra het kan op die smalle dijk, keren we om richting het noorden, inderdaad ligt daar het dorp Veessen, maar dan is het einde zoek. Het is er druk, fietsers, auto’s, tractoren, motoren en dat allemaal op een smalle doorweekte dijk. En geen plek om te stoppen, laat staan te keren. Wanneer kunnen we naar links, vraag ik om de drie minuten. Nergens dus. Maar Bobby weet een mooie route, zegt hij. Hij heeft de kaart op schoot. En zo rijden we op Tweede Kerstdag eindeloos over de IJsseldijk noordwaarts. ‘Straks zitten we in Zwolle’, roep ik, steeds geagiteerder.
Bij Wapenveld kunnen we eindelijk richting de A50. We komen in Hattem terecht. Waar ligt dat allemaal? ’Moeten we bij de A50 richting Apeldoorn of Kampen?’ Bobby heeft geen idee. ‘Apeldoorn is de A1’, weet hij. Nou ja, uiteindelijk staat er gelukkig Amersfoort op een bord en komt alles goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten