We zijn te eten bij H., die op een gegeven moment vertelt dat zijn schoonzoon van begin dertig onthuld heeft dat hij zich zijn leven lang al een meisje/vrouw heeft gevoeld en nu wil onderzoeken of hij een transitie naar vrouw zijn wil ondergaan, zoals dat heet. Ze zijn een heel leuk stel met een diepe klik. Maar ik ben toch niet lesbisch, zegt H.‘s dochter nu in verwarring.
Ik heb pas geleden een documentaire gezien (teruggekeken) waarin drie stellen gevolgd worden waarvan een een transitie heeft ondergaan. Een vrouw die man werd en een man die vrouw werd. En die bij elkaar bleven. Het was bijzonder en mooi om te zien. Hoe de partner geconfronteerd wordt met iets wat hij/zij nooit bedacht had, en haar eigen proces in gaat. Jammer jammer jammer dat ik er niet over geblogd heb want ik kan de documentaire niet meer terugvinden.
Een van de geportretteerde personen was Marian Geurtsen, theologe, die ik laatst voor het Park geïnterviewd heb over de stiltewandelingen die ze organiseert. Zij blijkt er ook een boek over geschreven te hebben, met interviews met partners van transgender.
Het gaat niet over of zij lesbisch is, zeg ik. Die etiketten. Als twee mensen echt van elkaar houden en er een diepe klik is, dan hóeft de relatie door zoiets niet over te gaan. Dat vond H. een grote eye-opener.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten