Eigenlijk houd ik helemaal niet van Kerst. We hebben nu al weken ‘voorpret’ met kerstconcerten, kerstkaarten, kerstbomen, kerstlichtjes, amarylli, kerstkransjes, kerstborrels, oneindig veel kerstfoto’s in de app, en niet te vergeten de gesprekken over wat-ga-jij-doen-met-de-kerst? Toen Mutti nog leefde gingen we een dag naar Emmen, daarna zo lang Schoonmama nog onder ons was gingen we één Kerstdag naar Maassluis. En toen naar Auntie in Rotterdam Ommoord. En met Will als mede-spil deed ik mijn eigen kerstavond-diner. Maar die mensen zijn er allemaal niet meer.
Niet dat we een lege Kerst hebben. Vanavond zing ik in een gelegenheidskoor in de Woudkapel in Bilthoven. Dat vind ik wel mooi spannend. En we zijn maar voor maar liefst twee kerstdiners uitgenodigd, waar ik blij mee ben. Stel je voor dat we die druilerige kerstdagen thuis op de bank zaten.
Je doet wat je kan tegen de kerstdruil. Vanmiddag stort ik me na de boodschappen maar op de Madonna’s. Met Kerstmuziek van de King’s Singers op de oren.
Het is bij de Madonna’s dit keer heel moeilijk om het wit en het licht goed te krijgen. Een tijd geleden heb ik een tubetje dekwit gekocht, dat niet goed mengt met de aquarelverf. De aquarelverf zelf mengt ook al niet zo goed.
Madonna’s met kind geven altijd een mooie diepe snik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten