Verboden voor fietsen

Vandaag doe ik een netwerkgesprek in/op Papendorp. Dat is een nieuwe kantorenwijk klem tussen de A2, A12 en het Amsterdam-Rijnkanaal. Je ziet de futuristische bouwschetsen al voor je, maar het is er is heel mensonvriendelijk. Moeilijk om er te komen en moeilijk om er weer uit te geraken. Moeilijk om er te parkeren of je fiets ergens neer te zetten. Een fietsenrek of een parkeerplaats... hoe moeilijk kan het zijn. Dat detoneert geloof ik in de bouwschets.

Ooit ging ik er met de bolide naar toe, om daar de grote baas te interviewen. Toen was het ook al zo moeilijk vinden, omdat de navigatie-systemen er geen weg mee wisten. Nu ga ik fietsen. Als ik Google mag geloven is het vanaf mijn huis 23 minuten fietsen, de route is over de nieuwe Daphne Schippersbrug, de fietsersbrug die Leidsche Rijn en Oog in Al verbindt. Nol en Erni wonen onder die brug en zij denken dat iedereen vanaf die brug in hun tuin kan kijken. Dat is niet zo, kan ik ze nu vertellen. Je ziet niets.

Het is best een leuke fietstocht van mij naar daar. Eigenlijk helemaal langs het kanaal. Het is dé route richting Nieuwegein. IJsselstein. Nooit geweten. Open luchten, water. In Amsterdam-Zeeburg was ik er ook al zo dol op.

Ondanks dat ik 10 minuten extra genomen had vanwege mogelijk verdwalen arriveer ik toch een kwartier te laat op mijn date. Dat komt omdat in dit futuristische kantoorlandschap niet te zien waar men haar fiets kwijt kan. Uiteindelijk kies ik een vlaggenmast uit, maar pas als de fiets helemaal met kettingen vastgeklonken zit zie ik de sticker: ‘Verboden voor fietsen’. Wat nu? Uiteindelijk blijkt er een fietsenstalling in de parkeergarage onder het gebouw. Kan niet iemand bedenken daar bij de ingang een mededelinkje over te doen?

Nu ik toch aan die kant van het kanaal ben kies ik voor de terugweg een route door de wijk Leidsche Rijn naar het nieuwe prestigieuze Centrum aldaar, dat onlangs met veel bombarie is geopend. Het heeft inderdaad grootstedelijke allure, een beetje Parijs, maar je kan beter nog een jaartje wachten, want het is nog steeds een bouwput. Maar er zijn weer etages met woningen boven de winkels. Het winkelcentrum als kloppend hart van de nieuwe stad. De Vinexwijk een beetje leefbaar, hopen ze.