Vandaag ligt het boek van Nora Ephron bij de post: Daar staat mij niets van bij, en ander herinneringen. Het zijn allemaal prachtige kleine lichte teksten, persoonlijk, best heftig af en toe, maar met een vlinderlichte touch. Die vergeetachtigheid begon al toen ze dertig was. Niet op namen komen, mensen niet herkennen, namen van films niet weten, namen van artiesten kwijt zijn. tegenwoordig kun je het maskeren door te googelen.
Ephron groeide op in Beverly Hills. Haar
ouders werkten in de wereld van film en
televisie. Moeder ontpopte zich als alcoholist toen Nora 15 was. Het staat er in een paar kale zinnetjes.
Ephron studeerde politicologie in New York. Ze besloot journalist te worden toen een sportverslaggeefster vertelde dat de journalistiek de manier is om
interessante mannen te ontmoeten. Haar start in de journalistiek lag bij het tijdschrift
Newsweek waar ze medewerkster werd op de postkamer. Vervolgens werd ze
knipster voor het knipselarchief en daarna nog feitenchecker. Zo waren de verhoudingen tussen mannen en vrouwen. Zelf
schrijven mocht ze pas bij de New York Post.
Ephron bezat een brede belangstelling, haar studie politicologie komt echter minder uit de verf dan haar fascinatie voor relaties. Aan dat laatste heeft de wereld enkele bijzonder onderhoudende films te danken en in deze bundel enkele praktische wijsheden. Ze beweert dat je nooit de waarheid over een relatie komt te weten, inclusief die van jezelf. Vrolijk richt ze haar pijlen op het eigen spiegelbeeld.
Ephron bezat een brede belangstelling, haar studie politicologie komt echter minder uit de verf dan haar fascinatie voor relaties. Aan dat laatste heeft de wereld enkele bijzonder onderhoudende films te danken en in deze bundel enkele praktische wijsheden. Ze beweert dat je nooit de waarheid over een relatie komt te weten, inclusief die van jezelf. Vrolijk richt ze haar pijlen op het eigen spiegelbeeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten