Vervolgens pak ik kwestie 2 aan, in het kader van 'Nee heb je, ja kun je krijgen.' En zo bedel ik bij de receptie om een tweede schemerlamp met leeslamp. 'Mein Mann und ich lesen so gerne und weil wir hier endlich eine Woche zusammen sind, möchten wir gerne zusammen im Wohnzimmer lesen. Aber mit dem für unsere alten Augen slechtem Licht geht das nicht. Jetzt muss einer im Schlafzimmer lesen. Können wir bitte nicht ein extra Lamp bekommen? Bitte?' smeek ik in mijn beste steenkolenduits.
Dat zit niet in het pakket, antwoordt ze. Maar veel huisjes staan leeg, volhard ik. Kunnen we niet gewoon even de lamp van de buren lenen? Ze zal het überlegen maar kan niets beloven.
We doen een enorme wandeling. En als we moe (maar voldaan) terugkeren doen we een wedje. Bobby gelooft niet dat ze een extra lamp neergezet hebben, ik wel.
Helaas heb ik blijkbaar een te groot vertrouwen in de mensheid. Ofwel: er staat geen extra lamp. Terwijl ik mijn WiFi-dingen doe stort Bobby zich enthousiast op Hans Fallada. Wat een schitterende schrijver, roept hij steeds. En als ik wil dat hij onder die lamp weg gaat, moet ik het zeggen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten