woensdag 5 november 2014

Grijs

Ik heb niet genoeg geslapen en ik zie er uit als een dweil. De hoogste tijd voor een bezoekje aan mijn Chinese kapper. Het grijs is al twee maanden uitgelopen en Reenske vindt dat heel mooi, van haar mag ik dat grijs wel doorzetten. Tony de kapper vindt van niet. Ik móet het verven. En komkommer op de oogleden. 

Ik vertel hem hoeveel complimenten ik geoogst heb met het nieuwe kapsel. En dat de mensen vinden dat het nóg wel korter kan aan de korte kant. Welke mensen, vraagt hij. De collega's. Die zijn van een modeblad, die kunnen het weten. Ik heb nooit zoveel complimenten gehad als twee maanden geleden. Hecht u erg aan wat de mensen van u vinden? vraagt hij. Ik geloof dat hij dat niet goed vindt. Eh, eh, nou ja,complimetjes vind ik wel leuk. Zeker als ik zelf ook dacht: het moet nodig ánders.

Hij doet ontzettend zijn best. Het knippen duurt wel drie kwartier. En dat voor die schamele 18 euro. In de Jordaan betaal je 45 euro voor hetzelfde vakmanschap. Maar zijn trots is nu geprikkkeld. Als ik zoveel complimenten krijg, dat geeft hem ook veel bevrediging.

Dus nu mag het weer kopergoudblond. Voor het natuurlijk rood haar.

Geen opmerkingen: