Te MeckPom

Ineens ben ik in MeckPom. Om 9.15u reed ik van huis en om 16.45u was ik op het erf van Zus4. Geen enkel oponthoud gehad, en dat terwijl de tocht normaliter gekenmerkt wordt door eindeloze files bij Osnabrück, Bremen en Hamburg. Drie keer een eigen koffie op een parkeerplaats, een keer Gulaschsuppe in een wegrestaurant. Het zal u allemaal niet zoveel zeggen maar onze familie zegt het veel omdat iedereen al sinds 1994 eens in de zoveel tijd in de file naar MeckPom staat. Met liefde, daar niet van, maar toch. 

Vandaag blijkt dat het de Dag van de Duitse Eenwording is. Op een gegeven moment gaat het op de radio (NDR) over de Schaalsee. Daar hebben Bobby en ik vier jaar geleden in hotel Gasthof an See overnacht toen Zus4 zestig werd en haar feestje om 15u begon. Het lag er prachtig aan een meer in een onverwacht mooi natuurgebied. Alsof we in de jaren zestig waren beland. Dat meer ligt op de voormalige grens tussen Oost- en West Duitsland. Intertijd probeerden Oost-Duitsers ‘s nachts dat meer over te zwemmen teneinde de vrijheid te vinden. Op de radio nu drie mannen die dat gelukt was. Overal in het land is het vakantie en vuurwerk. 

Gister was het nog ongekend warm maar inmiddels regent en stormt het. Wij gaan drie dagen fietsen naar en langs de Oostzee. Ik probeer nog de gedachte een kans te geven dat het misschien niet doorgaat, maar die krijgt geen kans. Er waait een westenwind, dus we gaan gewoon van west naar oost. En dan ergens met de trein terug.

- Overnachting in 2019 aan de Schaalsee:

http://lucietheodora.blogspot.com/2019/09/am-see.html?m=1