zondag 18 december 2011

Coffee Company

Zeer welkom boek: Coffee Company. Er staat van de week een interview met de auteur in Trouw en ik ben meteen getriggerd. Als vakblad kan ik dan meteen een mailtje naar de uitgeverij in kwestie sturen en zeggen: Doe mij maar zo'n boek. Om ze niet op kosten te jagen vraag ik altijd om een e-boek, ik vind dat alle recensie-exemplaren als e-boek zouden moeten, want dat scheelt enorm on de kosten en in het milieu, en dan gebruik je als recensent die e-readers tenminste eens, maar op de een of andere manier kunnen ze nooit de boeken die ik vraag als e-boek sturen. Althans niet bij de redactie of de pr-afdeling. Vermoed dat ze daar intern nog geen procedures voor hebben.

Waarom het zo welkom is. Wij doen als werk vaak interviews met de vakbroeders en -zusters over de business, en die hangen daar om serieus genomen te worden een jargon aan dat nogal voorspelbaar en hetzelfde is. Als je de boodschap probeert op te schrijven in gewone mensentaal (zoals ze meestal in een gesprek ook praten) en je vraagt ze nog even te checken of er geen fouten in staat dan gaan ze gaan ze het bericht of interview  helemaal 'kuisen' tot er dodelijk saai voorspelbaar vakjargon staat. Dan hebben ze aan de concullega's laten weten dat ze het vakjargon beheersen.

De hoofdpersoon van deze roman is van beroep uitgever. Auteur dezes, RJ Mulder, was zelf jarenlang redacteur bij de uitgeverijen De Geus en J.M. Meulenhoff. In de reeks 'reorganisaties' (die geen 'reorganisaties' mogen heten maar liever 'herstructeringen' genoemd moeten worden)is hij een jaar ofzo geleden heengezonden en voor zichzelf begonnen. Voor de ingewijde is Coffee Company een tamelijk makkelijk te volgen sleutelroman over de boekenbranche. Om met smaak te lezen.

In mijn buurt is pas een Coffee Company gekomen. Maar ik ben geen zzp-er, dus ik kom er vrijwel niet, ik ben meestal op de redactie, en af en toe werk ik thuis. Zzp-ers schijnen graag bij de Coffee Company te werken. Met hun laptopje, in hun eentje, op zichzelf. Daar valt veel over te bespiegelen. Het hoe en waarom van de Coffee Company en zijn klanten. Deze hoofdpersoon raakt in gesprek met een andere vaste klant. Wat zal ik erover onthullen? Het is heerlijk om te lezen, de liefde voor en de ironie over het vak zoals het zich ontwikkelt. En hoe je daar in meegaat tot je heengezonden wordt.

Geen opmerkingen: