Will en ik gaan eten bij mijn Chinese restaurant in de Molukkenstraat. Ik ben er al maanden niet geweest. Buurman die wel eens eten bij haar haalt zegt dat ze altijd naar me vraagt. Ze straalt helemaal als ze Will en mij ziet. 'Hoe is met vliendje', vraagt ze. 'Hij is geen vriendje, hij is mijn mán', zeg ik. Maar ze ziet me liever alleen. Eerder heeft ze ze al eens gezegd dat ik beter in Amsterdam kon blijven wonen, want dat het fijn is om als vrouw alleen in je eigen bed te slapen. 'Ik ga je missen', herhaalt ze steeds, 'ik ga je missen!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten