Ik word een beetje grieperig, naar hoestje. In de avond totaal gevloerd. In die staat van zijn lees ik Voor altijd voor het laatst, heel mooi boekje. Het is het prozadebuut van de al tamelijk succesvolle dichteres Tjitske Jansen. Het zijn kleine stukken tekst, rake herinneringen, fijngevoelig. Kwetsbaar. Eenvoudig. Net ietsje aandachtiger waargenomen en preciezer geformuleerd dan anderen. Echt een boek voor Marg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten