Een week Montenegro is voorbij. We houden inmiddels erg van deze camping en we hebben twee nachten bij geboekt. Alleen al om onze schoenen die wegens de stortbuiten gisteren in de bergen, waarbij in no time alle paadjes in beekjes waren veranderd, nog steeds doorweekt zijn. Het liefst bleef ik de rest van de vakantie hier en keek ik naar de mensen hoe ze het allemaal anders doen dan wij. Of ging ik naar de Adriatische Zee.
De camping is van een echtpaar met twee dochters. Hij staat op een vrij steile helling. Beneden is de 'receptie' die door de Engelssprekende dochters wordt bemensd. De moeder lijkt mij de drijvende kracht, zij doet onophoudelijk de was en het eten. Er komen veel verschillende soorten gasten: groepen kinderen, scholieren, padvinders uit Frankrijk en België. Je kunt in eigen tentjes of caravans slapen, maar er zijn ook houten tentjes en appartmani, waar wij in zitten. Naar onze smaak is het erg rommelig en onverzorgd, maar dat doet er hier niet toe.
Er is overal plek voor gezamenlijke dingen. Dat is echt heel leuk. Overdekte eetruimte. Een grote en een kleine gezamenlijk keuken. Een grill. Het is een door de ADAC en ANWB aanbevolen camping. Niet het soort dat je bij ons zo zou betitelen. Maar hoe langer we er zijn, hoe fijner. Wat een lieve zorgzame moeder. De dochters vervelen zich een beetje, ik denk dat ze normaal elders studeren en in de zomer hun ouders helpen.
Vandaag hangen we op mijn verzoek de hele dag op de camping rond. Weer gaat het enorm onweren en hagelen. Kunnen we lekker in zo'n hut zitten lezen en tekenen. Ik teken een beeld van het stadje Budva, een hotspot aan de Adriatische Zee vol rijke Russen.
We bespreken de rest van de reis. Bobby wil graag verder de bergen in, naar Servië, naar kloosters, natuurgebieden en een hotel van Tito. Ik wil graag naar de hoofdstad en naar de Adriatische kust. We gaan niet meer zeggen: wat jij wilt dat hoeft voor mij eigenlijk niet. Nee. We gaan elkaar en alles gunnen en best of both worlds genieten. Want terwijl ik ijverig mijn volgende prentje zit te tekenen leest hij zijn boek en doet hij een middagdutje. Morgen verder. Morgen de tocht naar Servië. En volgende week naar Budva.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten