We zouden vanavond een privé-stadsrondleiding krijgen. Door een bevriende ervaren zeer goedvertellende gids. En dan een borreltje toe. Maar we moeten afzeggen vanwege mijn spit. Nee, het gaat echt niet. .
Ik lig de hele dag op bed series te kijken en dutjes te doen, af en toe voorzichtig stapje voor stapje de trap af voor een boterham, een kopje koffie, een rondje om de vijver, mijn handoefeningen, een pijnstiller. Want je moet wel in beweging blijven, adviseert iedereen. Ik denk maar: opeens zal het weer over zijn. Op enig moment - na vijf dagen ofzo - is het ineens over. Zo ging het de vorige keer ook..
Bobby zegt vandaag wel drie keer dar ik er goed uitzie. Ontspannen. En dat terwijl ik niet kan zitten en niet kan opstaan, niet kan buigen en niet kan bukken. Ik geef me er inmiddels maar aan over en dat schijnt te helpen. En in de loop van de avond - Studio Sport met Ajax FC Emmen (5-0) - kan ik me ineens weer omdraaien en uit bed stappen. Is het waar? Zou het bijna over zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten