Liggend op de grond in mijn kapelletje met mooie lamentaties op de stereo bestudeer ik mijn kastje met Madonna’s en spiriboeken. Daar kom je alle levensqueestes tegen. Vandaag mag dit boek verlichting geven. Ik kan me niet herinneren waar en wanneer ik het kocht, vaag staat me bij dat het in de kloosterboekhandel in Egmond was. Dat ik het fijn vond dat het een ongelovig boek was en dat ik niet alle bijbelteksten weg hoefde te filteren.
Ik heb veel boeken van de Duitse Benedictijner monnik Anselm Grün, die vind ik mooi wijs, maar soms een beetje teveel God. Deze Mary Claire O’Neal wijst de lezer maar weer eens op het fenomeen van de stroom negatieve gedachten die soms de geest bevolken en geeft handreikingen hoe ze onschadelijk te maken. Ze herkennen is stap 1. Ik ben niet mijn gedachten. Ze pleit ook voor een Vreugdedagboek: elke dag noteren waar je blij van wordt, en voor dankwoorden formuleren en uitspreken. Tel uw zegeningen tel ze een voor een, tel ze alle en vergeet er geen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten