Lucie Theodora’s kleine wereld. Vandaag zijn de potchrysantjes in de Bonus. Eerst neem ik er twee mee (2 voor €2,49), maar ze zijn zó leuk dat ik ‘s middags hele voorraad (nog vier) maar wegkaap. Het zijn herfstbloemetjes, maar het wordt ook al een beetje herfstig. Raar. Andere jaren waren we nog op vakantie nu. Cyclaampjes, roosjes, vlijtige liesjes en chrysantjes in de kleuren wit-roze-lila fleuren deze invalide nazomer waanzinnig op. Heel bevredigend, dit paradijsje. Eigenlijk lukt het steeds beter, 'gelukkig leven'. Denken erover helpt niet, gewoon dóen.
Nieuwe wapenfeiten, voor in het 'dankdagboek': ik kan weer (een beetje) flossen, ik kan weer (een beetje) mijn handen wassen, ik kan weer (een beetje) met mijn rechter middelvinger typen. Ik kan eenpansgerechten maken - met voorgesneden kip/vis/vleesvervangers en groenten. Ik rond mijn eerste stuk voor Museumkijker sinds de zomer af. Over de Kunsthal. Dat gaat morgen online. Kortom: er is hoop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten