De beeldschone Fidelma, getrouwd met Jack, raakt geheel in de ban van dr. Vlad en wil een kind van hem. Tegen de tijd dat haar zwangerschap haast niet meer te verhullen is wordt hij opgepakt en breed uitgemeten in de media. Een stel trawanten - bloedbroeders van dr. Vlad - neemt haar ongelofelijk te grazen en aborteert haar met een breekijzer. Het is allemaal teveel, voor haar en al helemaal voor haar man Jack. De seksueel mishandelde vrouwen die vaak beschouwd worden als een schandeq voor hun familie en weg moeten. Fidelma vertrekt gebroken en zonder iets op zak naar Londen waar ze anoniem en onderaan de maatschappelijke ladder tussen oorlogsvluchtelingen aan werk en een slaapplek moet zien te komen. Ze komt terecht bij een opvangcentrum dat geleid wordt door wen vrouw die het beleg van Srebrenica heeft overleefd.
De titel ‘De rode stoeltjes’ verwijst naar een herinneringsbijeenkomst in Sarajevo in 2012 om te herdenken dat de stad in de jaren negentig vier jaar lang belegerd en beschoten werd. Er werden meer dan 11 duizend rode stoelen neergezet om de even zovele doden te gedenken. Meer dan 600 kinderstoeltjes.
De leidster van het centrum geeft mensen eens per week de kans hun verhaal te vertellen, verhalen voor oorlogsgruwelen en verkrachtingen, besnijdenissen. Het vertellen en luisteren helpt ze om door te leven en weer een beetje mens te worden. Fidelma gaat ook nog naar de berechting van dr. Vlad bij het tribunaal in Den Haag.
Het is mooi geschreven een zeer indrukwekkend boek. Raar dat ik er niet van gehoord had.
Mooie recensie in NRC:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten