Ons koor bestaat nu een jaar en heeft vanaf de start een website. Die was nogal stom: snel in elkaar gefrutseld door een oud-koorlid. Vooral was hij stom omdat ertamelijk onflatteuze foto's op stonden. Nogal groot. Voor de Facebook-pagina die ik vanaf begin dit jaar genaakt heb om nieuwe leden te werven had ik nieuwe fotocollages gemaakt, zodat we er dynamisch en vrolijk uitzagen. Maar daar verwijs ik naar de site met die akelige foto's. En de teksten waren ok, maar stonden niet op de goeie plek.
Maanden geleden was er gerondvraagd wie de website wilde gaan ‘doen’ en toen zei ik stom genoeg geen ja, en nu is die onder beheer van een ander koorlid, die in de IT werkt en weinig tijd heeft. Nu probeer ik er tussen te geraken. Het uiteindelijke doel is natuurlijk om van haar de url van de backoffice en de wachtwoorden te krijgen. Die geeft ze niet zomaar. Zou ik denk ik ook niet doen.
Dus ik ga naar haar om samen-aan-de-website-te-werken. We beginnen met plaatjes verwijderen en sommige te vervangen. Nou ja, we...? Ik zit op de bank naast haar en zij heeft haar laptop op schoot. Ik kan ondersteunend hummen en/of op het juiste moment af en toe een suggestie doen. Het resultaat is al een stuk aardiger nu. En zij blij.
De medekoorleden krijgen een mailtje en zijn ook blij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten