Reenske komt langs en omdat we altijd wandelen gaan we ook nu weer wandelen. Ondanks de zere hielspoor-voet.
Het wordt het mooie parkachtige bosgebied boven Groenekan. Wat is het daar toch vlakbij en beeldschoon.
We praten welhaast een jaar bij. Met haar ging ik een jaar geleden ook mee naar het ziekenhuis waar ze een onderzoek deden. Pleegzuster Lucie voor bijstand in bange dagen. Misschien ben ik een roeping misgelopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten