Die twee, pas afgestudeerde theatermakers, maken onvergelijkbaar theater, nooit gezien, grappig, grof, schaamteloos, onderhoudend. Niet na te vertellen. Alleen al hun lichamelijke verschijning is shocking: ze zijn helemaal niet mooi en it is what it is: een grote zwarte dikke en een kleine blonde dunne.
Ze maken sketches van grove corpsballen over seks, over seksueel grensoverschrijdend gedrag op het werk, ze dansen, rappen, zingen zeer zelfbewust. Je wordt er ondanks alle grofheid heel blij van dat er meiden zijn die zulk theater maken. Iedereen in de zaal, toch niet al te jong publiek, geniet ervan. Had me goed gedaan als ik zoiets gezien had toen ik jong was. We zeggen: Marg (die niet meer onder ons is, met wie wij ooit het studentencabaret Stukken Beter vormden, die daarna de Academie voor Expressie volgde) zou dit heerlijk gevonden hebben.
Het slotlied ‘Mijn kutje stinkt’ is heel vrolijk en ongemakkelijk maar uiteindelijk klapt en zingt een groot deel van de zaal mee, ook keurige oudere dames en heren, en daarna krijgen ze groot applaus. Leg dat maar eens uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten