De oto (again...)

Ik durf het haast niet meer te vertellen, maar aan de andere kant is het leerzaam en lekker griezelen voor anderen. Toen we vorige week donderdag prinsheerlijk in de gereviseerde oto naar Auntie reden hoorden we een rare diepe brom. Zo’n geluid dat je niet thuis kunt brengen, maar dat niet klopt. Dinsdag ging Bobby ermee naar onze Dirk die slecht nieuws had. De remblokken waren doorgebrand. Een reparatie zou wel tegen de 1000 euro kosten. 

Bobby belde Chris te IJsselmuiden, maar die was naar Duitsland om nieuwe tweedehands auto’s in te kopen. De vader van Chris nam de telefoon op en hij was duidelijk geïrriteerd dat er wéér wat met de Mazda was. Ook over de prijsopgave van Dirk was hij kwaad. Bobby stuurde ‘s nachts een mailtje naar Chris dat we toch deze reparatie bij Dirk gingen laten doen als hij niet reageerde, en dat we hém dan de rekening zouden sturen.  

Woensdagochtend belt Chris opgefokt op dat hij het niet akkoord gaat en dat zijn vader de oto die dag nog bij Dirk zou komen halen. En dat-ie donderdag klaar zou zijn. 

Vanmiddag brengt Chris de oto weer uit Zwolle terug. Volgens Chris zou het probleem met de remblokken kunnen komen omdat wij gereden hebben met de handrem niet helemaal los. Huh? We zijn ons niets bewust, naar wie zal het zeggen? Chris’ knorrige Zwolse vader is ook mee. Die is vooral woedend over de hoge facturen van de garages hier rond Utrecht. Dat Mazda Maarssen een arbeidsloon van €160 per uur in rekening bracht! ‘Dat doet zelfs Mercedes niet. Die heeft als maximumtarief €120.’ Ook over de offerte van Dirk is hij woedend. Die ‘dure’ onderdelen hebben zij ingekocht voor 2x €90 euro per stuk en dan ook nog 60% korting. En twee uur aan gewerkt. Hoe durfde onze Dirk daar €1000 euro voor te vragen!

We staan er een beetje met onze mond vol tanden bij. Elk euvel aan de auto levert weer een schat aan informatie op. En steeds geloof je de laatste die je gesproken hebt.