De apparaten

De verhaallijn 'apparaten' is nog helemaal niet aan de orde geweest. En die maken toch een niet mis te verstaan deel uit van het moderne leven. De iPhone moet toch zeker eens per dag opgeladen worden, en daarnaast zijn er iPod en de camera. De laatste is nog niet gebruikt, maar daar kan verandering in komen. Want met de foto's van de iPhone kan men na afloop geen fotoboek van 30x30 maken. Hoogstens een boekJE. Afdrukken van 9x13 doet-ie goed.

De apparaten dus. Op een caravanveld gaan staan aan zo'n electriciteitspaal was geen optie. Bobby had bij Perry te Utrecht zonneopladertjes te koop gezien, die moest ik maar halen. Ik wilde echter graag bij het ochtendgloren vertrekken. Echter ter hoogte van Emmen (daar istie weer) waar we de eerste tussenstop maakten om de hoedenplank te halen bedacht dat de Perry daar inmiddels wel open zou zijn. 39 euro kostte die, maar een kniesoor. Het is tenslotte voor de goede zaak. Ik mag op de camping met mijn apparaten spelen en ben ook nog eens een milieuvriendelijk schoolvoorbeeld voor wie het interesseert. De verpersoonlijking van alle soorten dualismen.

6-8 uur zou hij over het opladen in de volle zon moeten doen, en anderhalf keer zo veel bij bewolkt weer. Drie etmalen staat het ding nu al te branden in de volle zon. Nog steeds is het lampje niet groen. En als dat al eindelijk gaat branden is het natuurlijk de vraag hoeveel vermogen het ding dan heeft, of-ie een zo'n apparaat wel aankan...

Ondertussen zijn we al dagen verder. Bobby stelde voor dat ik bij de receptie ging vragen of mijn apparaten aan hun stroom mochten hangen, maar dat zie ik vanwege het grootverbruik niet zitten. Daar IS ze weer... Ik zou ook in het toiletgebouw bij het stopcontact voor de föhn kunnen gaan zitten, maar erbij weglopen zie ik niet zitten. Daarvoor is de iPhone te duur.

Ik blog nog steeds, dus er moet een andere oplossing gevonden zijn. Die vond ik langs de Duitse Autobahn, waar een molen met allerhande opladers stond. Gewoon op de accu. Dus het eerste wat ik nu doe na het opstaan is het sleuteltje in het contact en laden maar. De zonne-oplader is een mooie droom, maar in het verschiet.