De zon is weer weg. Kan ik net zo goed nog even doorbloggen. Voor de volledigheid. Ook nog gelezen: Honden van Riga van Henning Mankell. Spannende thriller, Mankell hoort net als De Geus-auteur Liza Marlund tot de betere Zweedse thrillerauteurs. De Geus was ook de eerste met dit genre. Mankell pakt hele politieke vraagstukken aan, maar ook hier speelt het persoonlijk leven een grote rol. Wallander is gescheiden, heeft in Stockholm een dochter die weinig van hem wil weten en een dementerende vader die huilende zigeunerjongethes schildert en elke dag zorg nodig heeft.
De plot gaat om Letse toestanden. Er spoelt bij Ystand, het Zuid-Zweedse stadje waar alle Wallander-thrillers zich afspelen, een vlot met twee lijken aan. Ik had er best naar toe gewild, maar het is er niet van gekomen. Het is allemaal zulke einden rijden in Zweden... Dit boek speelt in de winter: het is ernstig koud. Het blijkt om twee Letten te gaan en dan komt een inspecteur uit Letland assistentie verlenen. Deze wordt na zijn terugkeer in Riga vermoord.
Op zijn beurt gaat inspecteur Wallander gaat de Letse politie assisteren, en hij komt terecht in een land dat worstelt met de restanten van het communisme: de democratie is nog zwak, bedreiging en geweld zijn normale methodes, net als afluisteren en schaduwen. Wallander sluit wel vriendschap met de weduwe van de vermoorde inspecteur. Bij een volgend, geheim bezoek komt hij erachter wat voor krachten er in Letland actief zijn om de overgang naar democratie te verhinderen. Het boek is uit begin jaren negentig.
Mankell relativeert zijn beeld van de situatie in Letland in een nawoord. Dat is heel goed. Het is raar met thrillers, dat ze zo gedateerd kunnen zijn. Zeker als ze bij de nieuwe boeken in de winkel liggen ga je niet kijken: is dit een herdruk van een boek uit 1990?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten