Paradijs

Hoe geuren de dingen dan weer beïnvloeden. Na rijp beraad hebben we uiteindelijk de meest zuidelijke camping gekozen, de eerste van de bezochte vijf. Hij is rustig, weinig vierkante percelen met megavaravans. OK, met die bomen had ik een probleem, maar er is ook een prachtig meer. Of eigenlijk is het geen meer, het zijn de grillige wateren tussen de eilandjes voor Stromstad. Er zijn prachtige plekjes aan het water, heel bijzonder dat die nog vrij zijn! We hebben de droomplekjes voor het uitkiezen! Wel worden we een zekere meur gewaar, van eindeloze troep in het water, algen, rotting , wie zal het zeggen, maar dat zal wel door de wind komen, bezweren we, morgen is dat weg.

Ik lig in bed tevreden mijn nieuwste Zweedse thriller te lezen ('Paradijs' van Liza Marklund) als de discussie zich ontspint over de vraag: hoe onverdraaglijk is die stank? Gaan we opbreken? Een ander plekje zoeken? Maar de sfeer bij het opzetten van de tent in wind & regen staat nog in mijn geheugen gegrift, ik blijf nog liever een week in die stank staan dan dat! Zullen er het uitmaken, en dat Bobby dan in zijn eentje die tent elders neerzet, en dat we daarna de situatie nog eens bespreken?

Terwijl ik ga douchen zet Bobby de tent neer op een grasveldje aan het meer waar het - stel ik bij terugkomst vast - nog erger meurt dan op de eerste plek. Ik begrijp het helemaal, zeg ik, die droomplekjes aan het water, maar nee. Denk aan die naderende hittegolf! Dan verplaatsen we in grote harmonie samen de tent naar een plaats onder de bomen.

Stromstad is de garnalenstad van Zweden. Ze hebben hier garnalenfestivals en een garnalenacademie. En de rest zullen we wel gauw ontdekken. Eerst maar eens 'Paradijs' uitlezen.