Het is de hoogste tijd voor een uitstapje. Op het programma staat Fiskebackskil, dat aan de overkant van het fjord ligt. Een fjord heet alleen een fjord als het dieper is dan 100 meter (ofzo, zoeken we later op), zo hebben we geleerd in het aquarium, maar deze inham is een echt fjord. Fiskebackskil wordt enorm aangeprezen in de Rough Guide: authentiek pittoresk vissersplaatsje. Maar bij aankomst met het veerbootje uit Lysekil zie je het meteen: we naderen Volendam of Marken. Het dorp bestaat uit een bonte verzameling prachtige Pippi Langkous-huizen. Allemaal uitstekend in de verf. Veel wit, maar ook wel geell en soms lichtblauw. Waarschijnlijk zijn ze allemaal bewoond door welgestelde lieden uit Göteborg. Er is ook een groot donkerbruin huis op een heuvel, dat ooit het atelier was van de kunstenaar Carl Wilhemsson. Nu wordt hey bewoond door nazaten. Het is een keer per jaar te bezichtigen. En dat is niet vandaag.
Na een verrukkelijke Zweedse lunch aan een jachthaventje is de conclusie dat het daar in elk geval meer Loosdrecht is - qua publiek. Oud geld, nieuw geld.
Er is ook een chique hotel Gullmarsstrand aan de fjord waar men creatieve en andere geestverruimende cursussen kan doen. Voor nog weer een andere categorie welgestelden.
Welgesteld als we natuurlijk op onze manier zelf ook zijn gaan we in afwachting van het bootje terug maar een boekje lezen en een slaapje doen aan het plaatselijke strand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten