Dag van de ruimte. Geen plan. En dan er 's avonds weer een concert, nu in de kerk van Krokstrand. Het duurt een tijdje voor het gehucht op de kaart gevonden is, het ligt aan de Idefjorden, het fjord dat Zweden van Noorwegen scheidt. Weer een prachtige houten kerk, zomaar in the middle of nowhere. Meer dan een kilometer buiten het dorp. Het dorp is bijna niets meer, het was een steenhouwerij.
Vanavond krijgen we in het kerkje viool en weer piano. Stuk of 20 toehoorders. Ze spelen van alles, ben vergeten wat, en eindigen met 'Spiegel im Spiegel' van Arvo Part. Heb ik ooit nog op dit blog gezet. Mooie muziek in wonderschone kerken, in een eindeloos landschap met bos, weiden en koolzaadvelden. En eindeloze luchten met flarden wolken. Eindeloos licht.
Ik zit op een regisseursstoel aan het meer naar de luchten te kijken. Hier valt niets te regisseren. En toch - alsof de duvel ermee speelt - lopen op het stinkende drab twee scholeksters. Zouden mijn eigen twee scholeksters er nog zijn als ik straks terugkom op de Zeeburgerdijk?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten