Is het eindelijk zo ver, zijn we toe aan een uitje, en wel naar de Koster-eilanden, en wel in korte broek en zonder jas, begint het te regenen! De boutique maritime doet goede zaken voor zomaar een zondagochtend. De Koster-eilanden zijn ongemotoriseerd. Men wordt geacht er te gaan fietsen, beetje Vlieland, maar dan op zijn Zweeds. En veel kleiner. Wie een beetje doortrapt is in een kwartier over. Maar er zijn onderweg diverse restaurantjes, galerietjes en andere boetiekjes met nuttige handwerken en maritieme snuisterijen voor als het weer gaat spatten.
Een onverwoestbaar optimisme houdt ons op de been en zo zitten we uiteindelijk toch in een zonnetje vissoep en mosselen te genieten. En Nick Hornby. Het lijkt me een geweldig idee om op deze twee eilanden drie weken stuk te slaan. Alleen die zee, die rotsen, die wind, je boeken, je zelf en af en toe hier en daar een concertje. 'En jij je iPhone', zegt Bobby. 'En jij je Wereldomroep', zeg ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten