In het Noordbrabants Museum hangt behalve veel Brabantse kunst - een tentoonstelling van Jan Sluijters, ook een grote tentoonstelling van de fotograaf Ruud van Empel.
Ik had al eerder werk van hem gezien in Museum Valkhof te Nijmegen in een groepstentoonstelling over de werkelijkheid van sterk digitaal gemanipuleerde foto's. Het is heel beeldschoon en vervreemdend.
Ik had al eerder werk van hem gezien in Museum Valkhof te Nijmegen in een groepstentoonstelling over de werkelijkheid van sterk digitaal gemanipuleerde foto's. Het is heel beeldschoon en vervreemdend.
Van Empel woont in Amsterdam, maar is afkomstig uit Breda, dat verklaart zijn aanwezigheid binnen het Brabantse concept. Hij is een van de meest bijzondere kunstenaars van dit moment, maakt opzienbarende digitale fotocollages middels een zelf ontwikkelde techniek. Je zien veel kinderen en landschappen in een sfeer van onschuld en kwetsbaarheid. Ook schoonheid en identiteit zijn belangrijke thema’s in zijn werk.
Zijn werken lijken foto’s, maar je voelt dat er meer aan de hand is. De door hemzelf geconstrueerde wonderlijke werelden zijn opgebouwd uit honderden losse onderdelen. Eerst maakt Van Empel potloodschetsen van de scene die hij voor ogen heeft, daarna fotografeert hij modellen in zijn atelier. Met al het materiaal ontwerpt hij vervolgens achter de computer, met de grootste zorgvuldigheid, geheel nieuwe voorstellingen. Details van de oorspronkelijke modellen zien je versnipperd terug.
Er zijn veel groepsportretten te zien, als het ware klassefoto's, maar deze afbeelding van dit meisje trof mij het meest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten