Foto: Hani501 |
In Nijmegen loop ik diverse personages uit mijn verleden tegen het lijf. Ze zijn vlnr 64, 65 en 60 jaar. Wat ben ik ineens een jonge blom! Die van 65 is nu onlangs met pensioen. Ik denk heel vaak aan je, zegt ze. Dat krijg je waarschijnlijk als je met pensioen gaat, dat je alle tijd hebt om je leven te herkauwen. 'Onze Amsterdamse tijd had toch ook wel góeie kanten', zegt ze nu, 'en jij was daar een van.' Dat is toch mooi om te horen.
Deze week draag ik voor het eerst naar het werk mijn nieuwe jurpje dat ik een maand geleden kocht. Het voelt heel lekker, een jurp.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten