Onze majesteiten Máxima en W. Alexander bekeken deze tentoonstelling vorig jaar in de Tretjakov Galerij in Moskou, 'De Romantische Ziel. Schilderkunst uit Rusland en Nederland'. Nu hangt hij in Haarlem in het Teylers Museum. Het is een diepe wens van Bobby daar naar toe te gaan. Hij houdt ook veel van de romantische Duitse schilder Caspar David Friedrich.
Het is allemaal bijzonder prachtig en fijn en knap gedetailleerd werk, maar mijn hersens zijn niet helemaal geconditioneerd om dit mooi te vinden. Raar is dat. Ik vind 't ouwetuttig. Terwijl het vakmanschap van de bovenste plank is. Ik weet dat mijn oordeel een conditionering is. De vaste collectie schilderijen van het Teylers, met meer impressionistisch werk, spreekt me echter veel meer aan. Dat maar eens een andere keer bekijken.
Dus neem ik de audiotoer om er in te komen, en hoe langer ik naar de schilderijen kijk en luister hoe meer de geest open gaat en ik zelfs overeenkomsten zie tussen mijn reeks 'Day-by-Day - De Dagelijkse Wandeling'. Zelf zal niet gauw van die grote woorden uit een stormachtig gemoed aan die foto's koppelen, maar ze lenen zich er eigenlijk wel voor. Zware luchten, licht dat daar doorheen breekt, uitvergrote kleuren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten