Op aanraden van Will begin ik aan de serie 'Seks en de zonde' van Femke Halsema. In die serie van zeven afleveringen praat Halsema met uitgesproken moslimvrouwen over vrouw-zijn-binnen-de-islam, over hun geloof, hun leven en strijd. Wat beweegt vrouwen om trouw te
zijn aan een geloof dat zo streng voor hen? Is er in de islam plats is voor vrouwen met een eigen wil?
Ze reisde samen met programmamaker Hassnae Bouazza naar Qatar, Egypte, Marokko en Lelystad om te
spreken met zelfbewuste islamitische vrouwen die iets bijzonders hebben
gedaan. Onder hen de Pakistaanse Bollywood-ster Veena Malik die haar land werd uitgejaagd omdat ze zoende op de Indiase televisie, de gevluchte Syrische
geestelijke Rufaida Al Habash, Die twee afleveringen heb ik nu gezien.
Ik kijk niet meer zoveel tv. Kom er niet toe om op zondagavond 23 uur naar zo'n programma te gaan kijken. Dan ga ik al naar bed om maandag fris als een hoentje aan het werk te gaan. Vroeger, toen wij als mensen meer naar hetzelfde keken was dit soort programma's onderwerp van gesprek aan de lunchtafel. Als dat nog zo zou zijn zou ik misschien meer kijken. Nu is Will er enthousiast over. Verontwaardigd over islamitische mannen die vrouwen menen te moeten veroordelen, sluieren en slaan.
Het is interessant om die vrouwen te zien en te horen, hoe weinig je ook ziet en hoort. Ooit was ik in Maleisië in een warenhuis waar op de toiletten een groep pubermeisjes samenklitte. Onder hun knalblauwe doeken en sluiers bleken hippe punkachtige meiden verscholen. De laatste tijd zie je ook meer foto's van Iraanse vrouwen die de kledingwetten minimaliseren en/of aan hun laars lappen.
Maar je komt natuurlijk niet werkelijk aan de weet als een Femke Halsema met ze gaat praten wat er werkelijk speelt. Ik lees ook enige kritische noten op internet van mensen die vinden dat Halsema zelf nogal veel in beeld is. Dat heb ik ook wel een beetje.
Het is interessant om die vrouwen te zien en te horen, hoe weinig je ook ziet en hoort. Ooit was ik in Maleisië in een warenhuis waar op de toiletten een groep pubermeisjes samenklitte. Onder hun knalblauwe doeken en sluiers bleken hippe punkachtige meiden verscholen. De laatste tijd zie je ook meer foto's van Iraanse vrouwen die de kledingwetten minimaliseren en/of aan hun laars lappen.
Maar je komt natuurlijk niet werkelijk aan de weet als een Femke Halsema met ze gaat praten wat er werkelijk speelt. Ik lees ook enige kritische noten op internet van mensen die vinden dat Halsema zelf nogal veel in beeld is. Dat heb ik ook wel een beetje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten