En? En? Hoe was het in de Gipskamer, Lucie Theodora? Nou, het eerste gips ging er af, er kwam een bont-en-blauw geelgroen armpje onder vandaan. Nog twee weken, zei de gipsverbandmeester. Want het was/is maar een heel klein scheurtje. O! is het eerste dat uit mij omhoog komt, mag het er dan vóór mijn verjaardag af? En dat terwijl ik me er net mee verzoend had dat ik zestig zou worden met een arm in het gips.
Er zijn tien kleuren gips. Ik had al voor de grap bedacht dat er roze en blauw gips zou zijn en dat ik meisjesgips zou nemen. Er blijkt ook gips met militaire camouflage-motieven. Ook in het roze. Milva-roze grapt de gipsverbandmeester. Die neem ik. Gips is tegenwoordig een in gips gedrenkt verband. Heel licht.
De mitella mag ik niet meer om. Dat is wel jammer. Gelijk weer pijn en vermoeiender.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten