Bobby wil heel graag een keer naar Finland op vakantie, maar voor mij is dat eerlijk gezegd geen droombestemming. Ik weet er eigenlijks niets van, maar de beelden in mijn hoofd zijn beelden van leegte, eeuwig-ruisen-de-bossen, muggen, depressieve mensen en nergens een leuk restaurantje. Dit jaar wordt het Oostenrijk en Noord-Italië: de Dolomieten, Südtirol, dat vinden we allebei leuk. Bobby ploegt enthousiast alle gidsjes en campingsites door naar droombestemmingen.
Ben ik vandaag in boekhandel Scheltema in Amsterdam, pak ik er een boek mee getiteld Gedroomde landschappen. Het is een boek uit 2012, een samenwerkingsverband tussen het Van Gogh Museum, een museum in Edinburgh (Schotland) en een uit Helsinki (Finland). Geschilderde droomlandschappen. Het schilderij op de cover, waarom ik op het boek viel, blijkt een Fins landschap verbeelden, door een Finse schilder Akseli Gallen-Kallela. Het schilderij heet 'Lake Keitele', het Keitele-meer, ten noorden van Helsinki. De schilderij is gemaakt in de zomer van 1904. Dat is toch wel weer frappant. Het schept meteen perspectieven voor Bobby. Er staat ook een schilderij in van een omgeknakte denneboom. 'Kijk dat is wel het hoogtepunt van de dag daar', zeg ik, 'een omgevallen boom.'
Ik wil graag een beetje een gezéllige vakantie, leg ik uit. Als jij mijn ongezellige beelden van Finland weet te ontkrachten, dan misschien. Maar Finnen schijnen nog ontoeschietelijker te zijn dan Oost Groningers. Ik wil een beetje gezelligheid. Zoals in Engeland in de pub.
Mijn referentiekader. Twee keer ben ik in Zweden geweest. Een keer met Will naar midden-Zweden, met inderdaad overal bossen en meren en muggen, en nergens restaurantjes. Dat vonden we best moeilijk af en toe. En een keer met Bobby aan de westkust bij de scherenkusten. Dat vond ik wèl mooi. daar zijn ook veel schilderachtige havenplaatsjes. Dat was een stuk gezelliger. Een keer zelfs té gezellig, en wel te Smøgen, een tourist trap van jewelste. Ook was ik ooit op Nova Scotia en Newfoundland (Canada), enigszins vergelijkbaar, ook op die hoogten, tamelijk leeg en onherbergzaam. Ook daar deden Ex en ik toen vooral havenplaatsjes. In die contreien speelden ze overal fiddle. Maar Finnen, maken die muziek? Ja zegt Bobby, Sibelius!
Eerst maar eens droomlandschap les Alpes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten