Ze zijn mooi, de Dolomieten. We zijn nog niet eens vertrokken en ik ben nu al weemoedig. Bij toeval werd het San Vigilio en omdat het weer zo extreem alle kanten op ging blééf het San Vigilio. Vandaag is het Maria Hemelvaart en dat is hier een nationale feestdag. Er zijn erg veel Italiaanse families op de camping en in het dorp, en ook is er weer de plaatselijke harmonie. We gaan maar weer met het kabelbaantje naar de alm om daar in het gras te lezen. En na een locale spaghetti lopen we het hele stuk weer naar beneden.
Wat is toch jouw ideale vakantie, vraagt Bobby, omdat ik duidelijk geen 100%-kampeerder ben. Is dit de laatste keer dat we gekampeerd hebben? Ik heb geen idee. Misschien zijn trekhutten wel ideaal qua bewoning, maar dan kun je niet op de bonnefooi. Of Stap Reizen. Stap deden we vaker, oa op de Azoren en de Canarische Eilanden. Maar Stap is wel duur. Engeland vond je toch ook leuk?
Ideaal? Met Will was ik eens een week in de Karwendel (net zulke bergen als hier maar dan in Noord-Oostenrijk) in Hotel Zum Post. Dat was een eandelvakantie via een Alkmaarse reisorganisatie, niet duur en ook prachtig, maar wel behoorlijk tuttig burgerlijk. We hadden een volpension-arrangement en dat was niet echt haute cuisine. Ik keek steeds het eten uit de mond van de restaurant-gasten. Maar je kan natuurlijk bijbetalen voor beter eten.
Hier zie je ook ook overal de mooiste berghutten en apartementen.
En toch nu het bijna voorbij is vind ik de camping ook leuk als fenomeen. Al die Italianen om naar te kijken. Wat zijn die leuk. Duitsers vind ik veel minder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten