We hebben een nieuwe marketing-medewerkster en zij heeft iets leuks bedacht voor potentiële nieuwe abonnees: een mók. Uit mijn ooghoeken zie ik die mokken staan op een kastje. Grr.
Sinds vandaag weet ik weer een nieuwe tweedeling in de maatschappij en in liefdesrelaties/huishoudens. Zij die van mokken houden en zij die mokken verafschuwen. Voor de duidelijkheid: ik behoor tot de categorie die mokken verafschuwt. En ik woon met Bobby die veel mokken heeft en ook nog steeds bij koopt. Vooral van vakantie, maar oog met vogels, emblemen en grappig bedoelde opschriften. Oplossing: we hebben in de keuken elk een eigen plank met drinkbekers.
We hebben marketingvergadering. Ik vind het idee om mokken aan te bieden bij en abonnement stom. Getuigen van wansmaak. Ik vind de Engelse teksten die de marketeerster verzameld heeft stom. Ik vind de spierwitte mokken (geen model, geen opmaak) stom. De rest vindt het 'leuk', kantoorhumor, een 'gimmick'. Tja. En dan?
Bij de lunch ga ik het thema eens verder uitdiepen. Bij bijna iedereen die samenwoont speelt het onderwerp 'mok'. Vaak is het de man die van mokken houdt en dat van zijn vrouw niet mag. Maar het gebeurt ook wel andersom, want Mandy houdt enorm van mokken en mag ze niet van haar vriend. Onze oplossing thuis: allebei een plank, vindt ze van een hoge tolerantie van mijn kant getuigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten