Gelezen: ‘Het boek van Emma’ van Emma Reyes. Ik kocht het bij boekhandel De Vries in Zierikzee. Emma Reyes was een Colombiaanse kunstenares die grote delen van haar volwassen leven in Parijs woonde, maar opgroeide in de grootst mogelijke armoede in Colombia. Ze werd geboren in 1919 en stierf in 2003 in Frankrijk. Haar moeder noemt ze mevrouw Maria. De eerste jaren leefde ze met mevrouw Maria en haar zusje Helena rond de vuilnisbelt. Sons heeft deze mevrouw Maria een minnaar en een winkeltje. Uiteindelijk laat die hen in de stek en komen ze terecht in een klooster waar ze ruim tien jaar als een soort slavin is in een klooster, waar 150 weesmeisjes keihard werkten voor de kost. Het boek is een verzameling brieven die de kunstenares in de jaren zeventig schreef aan een Colombiaanse historicus. Brieven met herinneringen van een vrouw aan een ongelofelijke jeugd. Met grote verwondering geschreven en oog voor detail.
Het is een heel mooi en schrijnend boek. Het verscheen in 2012 in Colombia en verovert nu langzaam de wereld. De herinneringen van een straatkind dat niet weet wat haar overkomt. Dat geen enkele macht en invloed heeft over wat er gebeurt.
Er staat een kort nawoord in maar ik krijg wel erg behoefte aan meer context. Aan beelden van haar schilderijen. Aan een biografie/monografie van de kunstenaar. Hoe het verder met haar ging nadat ze het klooster ontvluchtte. Hoe ze alsnog leerde schrijven. Hoe ze kunstenares werd en een plek in de kunstenaarswereld verwierf en de groten der aarde ontmoette.
Er is een Franstalige website over haar, maar liever wil ik een catalogus om haar werk bijeen te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten