Geveld door een griep: spierpijn, hoofdpijn, keelpijn en een naar vastzittend hoestje. Er zit maar één ding op: bed houden. En zo komt het dat ik eindelijk weer een boek lees: Slapeloze nacht van Margriet de Moor. Bij de bibliotheek gehaald. Het is een novelle, 124 bladzijden, meer kan ik nog niet aan.
Literatuur lezen is helend, maar je moet je er wel toe zetten. Het is een novelle uit 1989 die ze helemaal herschreven heeft. Misschien vinden ze bij de uitgeverij dat ze weer een boek moet, dat het te lang duurt? Dat de lezers haar niet moeten vergeten? Een vrouw van veertigdwaalt in de nacht door haar huis en gaat een taart bakken. Boven in haar bed ligt een vreemde man met wie ze de liefde heeft bedreven. Ze is een weduwe, onderwijzeres. Haar echtgenoot heeft 15 jaar geleden na 14 maanden huwelijk zich van het leven benomen. Ze heeft geen idee waarom. Het heeft een wonderlijk effect op haar. Mensen gaan haar uit de weg.
Al die jaren heeft ze gezocht naar een verklaring, een geheim, maar ze vindt niets. Het is heel knap geconcentreerd hoe ze in deze ene slapeloze nacht al die jaren zoeken tot leven weet te bergen.
Zal ik mijn boekbesprekingen hier - die geen boekbesprekingen zijn - aan Marg gaan adresseren. Dan ga ik er allicht beter mijn best op doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten