Even iets trivialers. Heb een probleempje met de nieuwerwetse ventielkop van nieuwerwetse fietspompen. Al jaren. Thuis heb ik nog wel een ouderwetste fietspomp met ouderwetse ventielkop/klem, maar die zijn bijna nergens meer te koop. Voor mijn tweedehandsje te Bunnik kocht ik vorig jaar bij de plaatselijke Hema een fietspomp. Ze hadden alleen deze nieuwerwetse. Nog nooit hoeven gebruiken.
Mijn banden te Bunnik zijn inmiddels heel zacht. Zeker met vrieskou en straffe oostenwind is het een crime om van het station naar kantoor te fietsen. En ik krijg op de een of andere manier die ventielkop niet op mijn ventiel, wat ik ook probeer. Gék word ik ervan. Al vier ochtenden ging ik het fris welgemoed weer proberen. Maar nee. Woedend werd ik ervan. Je moet tenslotte toch érgens woedend op worden. Op gebruikersfora zoek en lees ik dat ik niet de enige ben met dit probleem. Bij de Hema vind je gebruikers die de kop ook op geen enkel ventiel krijgen en andere die het een topkop vinden die moeiteloos op elk ventiel past. Onbegrijpelijk.
Het is een van de redenen dat ik al weken met de bolide naar het werk ga. Te erg toch.
Vanochtend weer op de fiets. Eerst naar het stembureau en dan naar de trein. Je kan toch niet GroenLinks stemmen en dan met de auto. De banden zijn nóg zachter. Weer lukt het niet ze op te pompen.. Dus ik schaapachtig naar onze meest sociale nerd op kantoor. ‘Koen, wil je me even helpen?’ Moeiteloos klapt hij de kop op het ventiel. ‘Kijk zo moet het.’ Het vriest nog, dus hij wil weer naar binnen. De achterband moet ik zelf maar doen. En weer lukt het niet. Van geen meter.
‘Mandy, luister!’ Mandy vindt ons wel een bak. Twee vrouwen en een ventielkop. Haar lukt het dus ook niet. Echt. Niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten