woensdag 11 december 2019

Mi vida

Ik keek er al twee weken naar uit: de nieuwe film 'Mi vida' met in de hoofdrol Loes Luca. Nu heb ik onze hulp in de hh over de vloer en dat lijkt me een goed moment om naar de film te gaan. Ik was getriggerd door het plaatje met het knalrode haar. Zoals de vaste lezers weet is dat een thema. Als ik naar dit plaatje kijk dan denk ik alleen maar: ik wil ook weer rood haar! Als de film begint heeft ze een blonde pruik! 

Lou, 65 jaar, voormalig kapster, twee kinderen met ook weer kinderen en veel gedoe, reist af met een bus naar Spanje (Cadiz) om er een talencursus te volgen. Ze zit er in een klasje met alleen maar jongeren die niet weten wat ze willen, dan maar een talencursus, en een chagrijnige juf. De kamer die ze toegewezen krijgt (in een Afrikaans gezin) bevalt haar niet en ze zoekt iets anders in de oude stad. Als ze op het dak is van die oude huizen en je ziet al die rode balkons op de huizen, dan weet zij/jij: daar is het goed. Ze legt contact de op Pilates-les, met de sikkeneurige juf wordt ze dikke vriendinnen, en steeds meer voelt ze: hier wil ik blijven, hier wil ik een kapsalon. Ze herstelt het door blondering verpest haar van de juf, gooit haar eigen pruik af en verft haar eigen dunnen haar knalrood, en dar is het begin van een nieuw zelfbewustzijn. De kinderen doen voortdurend een beroep op haar om te helpen met het gezinsleven en steeds meer realiseert ze dat ze alleen voor haar eigen geluk verantwoordelijk is. Cadiz is ook heerlijk.

Ach het is een heerlijke wijze film. Over vrouwen van mijn leeftijd. Buiten op straat spreekt een vrouw mij aan. Geweldige film he. Ja, geweldige film. Ik wil ook zulk haar zeg ik. Hij is mede-geproduceerd door Omroep Max, zegt ze, dat had ik ook gezien, dus hij komt tzt ook op tv.

Geen opmerkingen: