Troostlied

Gedicht van Willem Wilmink op de Facebook van Dia. Ik vind dat mooi. Zelf ben ik niet alleen met Kerst, maar ik heb wel veel gevoel voor wie met Kerst alleen is. De happy families - of in elk geval de béélden van de happy families. Twee jaar geleden schreef een vriendin op Kerstochtend dat ze alleen was met Kerst. ‘Kom bij ons eten!’ reageerde ik. ‘Lief, maar nee dank je’, reageerde ze. Ze had haar trots. ‘Doe het dan voor mij!’ schreef ik terug. En toen kwam ze toch. Het was hartstikke leuk en gezellig.

Troostlied voor wie met kerst alleen is

Wees niet zo bang voor kerst. Het zijn twee dagen,

dat is niet meer dan achtenveertig uur.

En uren, het ene vlug, het andere trager,

uren vervliegen op den duur.

 

Raak niet verloren in herinneringen,

wees toch een beetje wijzer deze keer.

Zing maar 'Stille nacht' als je kunt zingen,

want stil zal het zijn, die nachten. Zeer.

 

Zing in jezelf: 'De witte vlokken zweven.'

Terwijl de regen langs de pannen ruist.

Het kind is niet in Bethlehem gebleven:

Het is naar Golgotha verhuisd.

 

Gedenk de dieren op de schalen en de borden,

die zitten meer dan jij in de puree.

Eten is beter dan gegeten worden

ook in de glans van Lucas 2.

 

Zeg 'nee' als mensen je te eten vragen,

want in een andermans gelukkige gezin

daar is de kerstboom enkel te verdragen

met een uitslaande brand erin.

 

Wees niet zo bang voor kerst. Het zijn twee dagen.

Willem Wilmink, uit: Verzamelde liedjes en gedichten. (Beeld: Edward Gorey)