1986

Ik was in de oude familiefoto's gaan snuffelen omdat we binnenkort bijeenkomen als Geschwister om haar/hun verjaardag te vieren. En eigenlijk is er geen staatsiefoto van Mutti, of het moet de foto aan het eind van haar leven zijn toen ze zo engelachtig dement was. 

Deze foto is van 1986. Zij was toen 62, ik ben inmiddels ouder. Toen was ik dus tegen de dertig.

De mode in de jaren tachtig voor zestigjarigen in de provincie was ook niet zo creatief. Wij als jong tamelijk feministisch volwassenen probeerden hele andere stijlen uit, wat over en weer niet altijd even gewaardeerd werd. Ik herinner me nog dat ik eind jaren zeventig in een abortus-demonstratie meeliep en zong: 'Oli oli ola / nooit mijn moeder achterna / nooit meer ja en amen / ik wil me niet meer schamen'. Zoiets. Onze moeders waren huisvrouwen, van de generatie die moesten stoppen met werken als ze trouwden. Dat niet-mijn-moeder-achterna was wel een diep doorvoeld iets, maar ik vond het niet zo respectvol dat ik dat op straat liep te zingen. Ik hoopte maar dat ze het niet zag.

Haar portret schilderen is wel een verfrissende bezigheid.