zaterdag 10 april 2010

Thuis

Waarom denken we toch steeds dat we alles moeten zien en op stap moeten? Omdat we reisgidsen lezen waarin staat dat we alles moeten zien. Voor het huisje boekje zitten lezen of naar de hagedissen en roodborstjes kijken is eigenlijk veel fijner.

We slapen eerst een gat in de dag en staan om 13.57 uur op. Dan is er twee uur lang ontbijt en koffie op het terras en een gesprek met de eigenares van de huisjes die Frans spreekt en van wie we drie kroppen sla krijgen. Gisteren had Bobby ook al een gesprek met een buurvrouw, onze leeftijd, praatgraag, heeft 17 jaar in een hotel in Londen gewerkt, nu woont ze weer hier, met haar broers. Mannen zijn niet te vertrouwen, was ongeveer de porte van haar verhaal. Nu hoefde ze geen man meer. De eigenaar van onze huisjes was ook niet te vertrouwen, by the way.

In de 'Insight Guide' over Madeira staat een hoofdstuk over de emigranten die op den duur weer terugkomen, die hebben veelal in Zuid-Afrika, of Brazilie gewerkt. Die komen soms terug met een zak met geld, om nieuwe huizen te bouwen en bedrijven te starten, wat vaak scheve ogen geeft. Waarvan acte.

Geen opmerkingen: