Biografie

Onder meer raak ik verzeild in de biografie van Maaike Meijer over M. Vasalis. Het is nog al een dik boekwerk, ruim 800 bladzijden. Ik wil het allemaal weten: hoe kon het dat deze dichteres die altijd in de anonimiteit wernste te blijven vanwege haar gezion en haar werk als psýchiater zo beroemd werd met slechts drie dunne dichtbundels? En hoe is Maaike Meijer dat project te lijf gegaan?

Ze heeft toegang tot het materiaal gekregen van Vasalis' kinderen. Die hebben veel in te brengen gehad bij dit werk, dat lees je tussen de regels door. Waar ze over uitwijdt, wat ze allemaal citeert, pagina's lang, waar ze weinig tot niets over vertelt. Hoe ze - veel minder dan vroeger in haar boeken als De Lust tot Lezen - haar eigen verhaal over zo'n dichteres vertelt. Hoe ze minder dan vroeger interpreteert. En dan toch 800 bladzijden. Ik lees vol verwachting, gebiologeerd en soms teleurgesteld. In de keuzes die Vasalis maakte, in wat Meijer niet vertelt.

Als we langs het strand lopen begin ik er druk over te praten. Die dingen die jij zegt, die heb ik ook in de recensie in Trouw gelezen, zegt Bobby. Maar wat wind je je erover op, zegt hij. Waar gaat dat over?

Kunnen we daar eens over nadenken. Zelf heb ik ooit ook een paar biografieen ('biografische schetsen') geschreven, van schrijfsters van de generatie van Vasalis, of iets ouder, elk zo'n 130 pagina's. Willy Corsari, Clara Eggink, Henriette van Eyk. Ik deed dat in drie maanden, naast het werk. Ik deed dat op een journalistieke manier. Die boekjes leg ik nu onwillekeurig naast deze lijvige wetenschappelijke biografie.

En er valt meer om over te herkauwen. Over zo ontzettend veel begaafde veelzijdige mensen die alles in zich hebben (Kunst, Leven, Liefde, Vriendschap, Gastvrijheid, Zorg, Werk, Drank) en bij wie het Leven het uiteindelijk wint van de Kunst. Toch wel bijzonder, zo'n dichteres met zo'n klein oeuvre, die zelfs een staatsprijs krijgt voor haar drie bundels. Wier biografie de winkel uit vliegt. Ik houd vol. Alle 800 pagina's.