zaterdag 18 februari 2012

Bordeeltje


'k Ga naar de Lapjesmarkt, een hele leuke stoffenmarkt in het centrum van Utrecht. Want de Hema is ook maar de Hema en gordijnwinkels zijn zo braaf burgerlijk. Ik wil gordijnen waar je blij van wordt. Waar je van moet glimlachen.

Mijn vorige huis liet ik 12 jaar geleden geheel stofferen door een woninginrichter. Het gebeurde allemaal prettig vakkundig, zowel het keuzes maken als het opmeten en afhandelen, het was mooi en duur. Maar mijn grootste bezwaar was dat het er allemaal te neutráál werd. Kéurig. Smaakvol. Nu mag het wel een beetje idioter, vrolijker, en vooral zonder eeuwigheidswaarde.

Dus ga ik van kraam naar kraam waar goedgebekte kooplieden mijn hun waar proberen te slijten. Soms is het goedkoop, soms exotisch, soms chique, soms ecologisch... En omdat ik zo graag wil dat het af en voorbij is ben ik heel beïnvloedbaar. Bij elke kraam ga ik bijna tot koop over, tot ik bedenk dat ik toch alles wilde zien en overwegen alvorens etcetera.

Terwijl ik er rondloop stuur ik foto's van de stoffen naar Bangkok. Dat is nog eens leuk samen shoppen. Reenske stuurt mij op haar beurt foto's van de broodjes die zij kocht: ze heeft ineens geen zin meer in rijst.

Uiteindelijk kom ik thuis met een lap glanzend donkerrode stof voor de slaapkamer van een allochtone kraam. 24 euro. Nu nog een naaister zoeken die er gordijnen van maakt. Ze heeft er een voor me in Maarssen, die geeft ook naaicursussen, maar dat is natuurlijk niet handig. Er zit er vast ook een in mijn eigen Indische buurt.

Dit is nog eens andere koek dan de Hornbach. Dit is mooier, onbekender, avontuurlijker, vrolijker.

Reenske belt, wat is ze heerlijk dichtbij ineens. Praten over de markt in Birma waar ze voor in het meditatiecentrum een bruine sarong moest kopen en laten maken. De oude vrouw met een trapnaaimachine. Die moet ik nog vinden.

Mijn slaapkamer gaat een beetje een bordeeltje worden, vertel ik mededeelzaam. Vloerbedekking donkerrood, beddengoed donkerrood, gordijnen donkerrood... Zij vindt dat heel spannend klinken, maar dat valt wel mee, moet ik haar teleurstellen, ik hoef geen klanten, het is puur voor mezelf.

Geen opmerkingen: