Teneinde duizelingwekkende werkweek in stijl af te ronden ga ik nog even naar Amsterdam West naar Boekhandel om met M. nog een beetje te praten over haar afgelopen week. Wat een week. Wij ter redactie hebben er een beetje onder geleden, maar dat was maar en beetje. Zij heel en heel erg. En ze heeft het zelf gedaan. Wie zijn gat brandt moet op de blaren zitten, of hoe die uitdrukking ook is. Nou, dat zit ze.
Er zijn redelijk wat klanten in de winkel, allemaal willen een praatje met haar maken. Ik moet dus maar even wachten. Ze vertelt dat haar omzet de afgelopen week gehalveerd is ten opzichte van vorig jaar. Wat kan ik anders doen dan een stapel boeken kopen? Ik koop onder meer Het kan altijd nog erger in duizend-en-een tekeningen van Peter van Straaten. Al in mijn studietijd ben ik aan hem verslingerd geraakt met zijn eindeloze Vader & Zoon-reeks en 'Ik denk dat ik maar vroeg naar bed ga'. ik bekeek die bundels over en over, en kon er niet bij dat hij klein en groot alledaags leed zó treffend kon neerzetten. Au Au!
Zijn boeken met erotische tekeningen afbeeldingen, zoals Aanstoot, Nastoot en Lust bladerde ik wel door, maar die durfde ik op de een of andere manier toch niet te kopen. Ik vond het raar tegenover de verkopers, of raar tegenover mijn bezoek. De manier waarop hij het menselijke tekort tekent is verslavend: gruwelijk en opwindend. Of andersom. De bundel die ik nu aantref: Het kan altijd nog erger, die titel na deze week, hier in deze winkel, kan ik niet laten staan. Het is zijn tekeningen
die de afgelopen jaren in de Zeurkalenders verschenen. Het staat vol failliete ondernemers, overspelige echtgenoten, klierende kinderen en pinnige bejaarden, eenzame middelbare vrouwen, onhandige minnaars, heksige meisjes, you name it. Heerlijke vrijdagavondbesteding.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten