De zondagmiddagmar van de week voert weer langs de singels (ontworpen door de tuinarchitect Zocher, lees ik ergens) tot aan de Leeuwenberg en dan door de straatjes met honderden hofjeswoningen weerom. Als ik hier ga wonen moet ik Utrecht wel een beetje beter leren kennen. Het is ongelofelijk petieterig kleinschalig schattig in heel veel van die straatjes. Lief. Leuk. Menselijke maat.
Ik begin een nieuwe fotoblog, waar ik foto's op kan plaatsen, zónder verhaaltjes. Day-by-day gaat die voorlopig heten. Ik dacht dat ik dan wellicht van de keuzestress af zou zijn, maar nu is het weer kiezen waar ik de prachtige herfstfoto van het Zocherplantsoen plaats en waar het plaatje van de Plompetorengracht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten