Na een late lunch (die nuttigen we thuis) gaat Bobby de stad weer in om Belgische bieren te scoren en om het James Ensorhuis nog te bekijken. Ik blijf op de blauwe sofa en opteer voor de zaterdagavondmis bij de Kapucijners in het Kapucijner kerkje in de Kapucijnerstraat. Ik vind dat mooi, al die gewone mensen, nu eens niet op de boulevard, in restaurants, of in winkels, maar in hun religieuze modus. Dat is stil, kwetsbaar, alleen, samen.
Het is een prachtig kerkje, er komen zijn grotendeels hoogbejaarde mensen. Veel echtparen, maar ook hele oude weduwen. Een oude priester en een heel jong Aziatsch uitziend misdienaartje leiden de mis. Ze hebben een Vlaams Liedboek en zingen toegankelijke liederen met mooie melodieën. Het is fijn om erbij te zijn.
Het is een prachtig kerkje, er komen zijn grotendeels hoogbejaarde mensen. Veel echtparen, maar ook hele oude weduwen. Een oude priester en een heel jong Aziatsch uitziend misdienaartje leiden de mis. Ze hebben een Vlaams Liedboek en zingen toegankelijke liederen met mooie melodieën. Het is fijn om erbij te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten