Ik drink een kopje sterrenmunt op het Realeneiland. Dat is vanuit far east ruim een half uur fietsen, heen, en een half uur terug. De westelijke eilanden, wat is het daar pittoresk! Men kan ook in haar eigen stad dwalen, zie ik wederom.
En er staat wel erg veel jaren tachtig sociale woningbouw. Buiten is dat niet zo mooi, maar binnen is er niets mis mee. Wat een lekkere woning voor relatief weinig geld. Ik ben haast jaloers. Wel hoor ik steeds vaker mensen die zo wonen en nu teveel verdienen en dus vanwege de 6% huurverhoging wegens 'scheefwonen' nu hun biezen pakken.
Een paar jaar geleden las ik een boek vol jeugdherinneringen van Philip Snijders over dit stadsdeel, dat tot de jaren zeventig een armoedige buurt was. Hij was er opgegroeid met al zijn wonderlijke ooms en tantes. Hij was een van de weinigen uit die buurt die ging studeren. Dat gaf afstand. Die wijk en sfeer is er niet meer. Op een gegeven moment zijn de 'krotten' afgebroken en is er deze nieuwbouw voor in de plaats gezet. De mensen kregen wel betere woningen maar de sfeer is weg. Vanuit die lelijke woningen kijken de mensen op dit.
Het is een heerlijk kopje thee en veel verwondering over het leven. En dan weer terug naar Oost.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten