In de Muiderkerk is weer de jaarlijkse Korendag. 21 Amateurkoren treden op, van 10 tot 18 uur. Drie koren per uur, allemaal mogen ze 20 minuten. De buurvrouw maakt me erop attent, en van 15.30 tot 18 uur maak ik het mee. Ik vind het fantastisch! Al die energie. Die mensen, die koppen, die lijven, die stemmen, de motoriek, het verlegene, het ijdele, het bijna kokette, soms. Het verlegene overheerst.
Het ene koor is echt veel beter dan het andere, en dat geeft niet, maar toch. Volgens mij ligt het vooral aan de bezielende kracht van de dirigent. Het meeste indruk maakt het koor van 75-plussers die popsongs zingen. Wat een power komt er uit die mensen. Ze zingen onder meer heel leuk van The Beatles 'When I'm sixty-four, seventy-four, eighty-four, ninety-four...'
En het mooiste is als ze 'For even Young' zingen en daarbij aan het slot allemaal een jeugdfoto van zichzelf omhoog houden. Hoe knoestig nu ook, ze zijn allemaal mooie blommen geweest. En ze hebben nog steeds hun dromen over leven en liefde. Ik schiet helemaal vol.
Dat beken ik twee minuten later aan de buurvrouw, die naast mij zit. 'Ik schoot helemaal vol.' 'Jij ook?' vraagt ze. 'Ik ook. Ik durfde je niet aan te kijken.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten